Tłumaczenie za zgodą Jan Hunt, ze strony http://www.naturalchild.org/jan_hunt/hidden.html
Ukryte Przekazy
Jan Hunt
Noworodek
Mówimy: «Możesz sobie płakać ile chcesz, nie wezmę Ciebie
znowu na ręce!»
Myślimy: «To mi łamie serce, ale Ci wszyscy eksperci nie
mogą się mylić.»
Co myśli dziecko: «Nie kochają mnie. Nie obchodzi ich moje
cierpienie. Mama jest idealna, to musi być coś ze mną nie tak. Nie jestem wart
niczyjej miłości.»
Co mówimy 20 lat później: «Co ty na Boga widzisz w tym
Tomie? Jak ty pozwalasz się mu traktować? Nie wiesz, że zasługujesz na coś
lepszego? »
Niemowlę
Mówimy: «Koniec karmienia piersią - jesteś na to za duży!»
Myślimy: «Chciałabym to ciągnąć, ale nie mogę znieść całej
tej krytyki mojej rodziny.»
Co myśli dziecko: «Straciłem coś najważniejszego w moim
życiu: długie przytulanie, i jedzenie, po którym tak wspaniale się czułem.
Musiałem zrobić coś strasznego. Muszę być okropną osobą.»
Co mówimy 20 lat później: «Dlaczego tyle pijesz?»
2 latek
Mówimy: «Nie możesz przychodzić już do mojego łóżka. Nie
będziesz samotna. Spójrz, tutaj jest duży miły miś dotrzyma Ci towarzystwa!»
Myślimy: «Babcia myśli, że to jest nieodpowiednie abyś z
nami spała.» Nie wiem, co to jest, ale ważniejsze dla nas jest to, aby
zadowolić ją niż Ciebie. W każdym razie, ten miś powinien sprawić, że będziesz szczęśliwa.»
Co myśli dziecko: «To nie jest sprawiedliwe! Mogą przytulać
się do żywej osoby. Nie znają mnie dobrze. Nie obchodzą ich moje uczucia. Och,
cóż, przynajmniej dali mi tego misia.»
Co mówimy 20 lat później: «Wiem, że jesteś smutna tym, że
Tom z Tobą zerwał, ale czy to jest powód, żeby wydawać więcej niż masz? Czy te
wszystkie rzeczy sprawią, że poczujesz się lepiej po tym jak ktoś Ciebie
zostawił? Kiedy stałaś się taką materialistką?»
4 latek
Mówimy: «Wiesz, że nie powinnaś bić swojego brata! Zaraz tak
Ci wleję, że nigdy tego nie zapomnisz!»
Myślimy: «Musi być lepszy sposób, aby to załatwić, ale tak
robił mój ojciec, to musi być w porządku.»
Co myśli dziecko: «Byłam taka zła na mojego brata, że go
uderzyłam. Teraz Tato jest zły na mnie za to bicie, że bije mnie. To chyba w porządku,
aby dorośli bili, ale nie dzieci. Zastanawiam się, co powinnam robić, kiedy
jestem zła? Cóż, kiedyś sama będę dorosła.»
Co mówimy 20 lat później: «Awantura w barze? Dorośli nie
biją innych tylko, dlatego, że są źli. Nigdy nie uczyłem Ciebie, aby uciekać
się do przemocy!»
6 latek
Mówimy: «Cóż, to jest Twój wielki dzień. Nie bój się, rób wszystko,
czego chce nauczyciel.»
Myślimy: «Nie zawstydź nas swoim zachowaniem w szkole!»
Co myśli dziecko: «Ale ja się boję! Nie jestem gotowy, żeby
być bez rodziców tyle godzin dziennie! Muszą być mną zmęczeni. Może, jeśli będę
robić to, czego chce nauczyciel, polubią mnie bardziej i pozwolą zostać w
domu.»
Co mówimy 20 lat później: «Co?! Twoi przyjaciele namówili
Ciebie na narkotyki? Czy musisz robić to, co inni Ci mówią, żeby robić? Nie
masz swojego zdania?»
8 latek
Mówimy: «Twój nauczyciel mówi, że nie uważasz na lekcjach.
Jak kiedykolwiek nauczysz się czegoś ważnego?»
Myślimy: «Jeśli mój dzieciak nie będzie nic znaczył, poczuję
się jak nieudacznik.»
Co myśli dziecko: «Nie interesują mnie rzeczy, o których
mówi nauczyciel, ale chyba wie najlepiej. Rzeczy, które mnie interesują są
chyba nieważne.»
Co mówimy 20 lat później: «Masz 28 lat i ciągle nie wiesz,
co chcesz zrobić ze swoim życiem? Czy nic Ciebie nie interesuje?!»
10 latek
Mówimy: «Znowu stłukłeś naczynie? Ach, nieważne, sama je
pozmywam.»
Myślimy: «Wiem, że powinnam być bardziej cierpliwa w
stosunku do Ciebie, ale przynajmniej naczynia będą w ten sposób pozmywane.»
Co myśli dziecko: «Ale jestem niezdarny. Najlepiej jak w
ogóle przestanę próbować pomagać.»
Co mówimy 20 lat później: «Chcesz tą pracę, ale nawet nie
złożysz podania? Powinieneś mieć więcej wiary w siebie!»
12 latek
Mówimy: «Idź na dwór i pobaw się ze swoimi przyjaciółmi - będziesz
miał więcej frajdy z nimi niż siedząc tutaj cały dzień.»
Myślimy: «Wiem, że powinnam spędzać z Tobą więcej czasu, ale
mam tyle do zrobienia. Dobrze, że w okolicy jest tyle dzieciaków.»
Co myśli dziecko: «Chcę porobić coś z Mamą i Tatą, ale oni
są zawsze zajęci. Chyba moi koledzy lubią mnie bardziej.»
Co mówimy 20 lat później: «Nigdy do nas nie dzwonisz ani nie
odwiedzasz. Nie obchodzą Ciebie nasze uczucia?»
14 latek
Mówimy: «Wyjdź z pokoju kochanie. Twój ojciec i ja mamy
osobiste sprawy do przedyskutowania.»
Myślimy: «Mamy pewne tajemnice, o których nie chcemy żebyś
się dowiedział.»
Co myśli dziecko: «Nie jestem częścią tej rodziny.»
Co mówimy 20 lat później: «Wylądowałeś w więzieniu?!
Dlaczego nie powiedziałeś nam, że miałeś kłopoty? Przecież wiesz, że w rodzinie
nie ma tajemnic? Tak mocno się staraliśmy. Gdzie popełniliśmy błąd?»
